💠فقه و قانون‌گذاری؛ از طراحی تا اجرا💠
🔸کارگاه اول:
🔹فرآیند طراحی و اجرای قانون دیه
💠میهمان:
🔸استاد حسینعلی بای؛
🔹عضو هئیت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و از طراحان قانون دیه
گزیده نکات مطرح شده در این جلسه:
▫️حضرت امام فرمود زمان و مکان دو عنصر تعیین کننده در اجتهاد‌اند؛ فقه در برخی موارد بدون در نظر گرفتن مقتضیات زمان و مکان، دست و پا گیر است و ما را از دنیا عقب انداخته است مثلاً در بسیاری کشورها، افراد اجازه دارند فساد دیگران را افشاء کنند و با اینکار تا حد زیادی جلوی فساد را گرفته‌اند.
▫️در این نظامات اگر فرد، فساد را ثابت کرد، به او پاداش می‌دهند؛ تا این مرحله با رویکرد کنونی فقهی مشکلی وجود ندارد؛ اما از اینجا به بعد مهم است که اگر فرد نتوانست ثابت کند چه می‌شود؟
▫️در برخی کشورها اگر ادعای فساد ثابت نشد یا حتی ثابت شد که فرد با سوء نیت به کسی اتهام فساد زده است، باز هم جرم و مجازاتی برای او در نظر نمی‌گیرند و معتقدند مسئولین باید در برابر ادعای دروغ فساد نیز پاسخ داده و شفاف‌سازی کنند و از این رهگذر اعتماد عمومی مردم به مسئولین بیشتر می‌شود که البته بنده این را قبول ندارم و معتقدم برای سوء نیت باید جرم انگاری صورت بگیرد.
▫️در رویکرد فقهی ما اگر شخص _به علت عدم دسترسی یا ادله کافی_ نتوانست فساد را اثبات کند، تحت عناوین افتراء و تهمت مؤاخذه می‌شود و در برخی موارد علی‌رغم اثبات، بازهم افشاء کننده دچار مشکلاتی می‌شود درحالی که در دنیا برای اینکه جلوی فساد و سوء استفاده گرفته شود مسئولین حریم خصوصی ندارند.
آخرین دیدگاه‌ها